දෘෂ්ටිවාදය හා එහි බලපෑම

👨 ​​​​තාවකාලික කථිකාචාර්ය එන්.එම්. බුද්ධිනී කරුණාතිලක

2022 දෙසැම්බර් 16

ප්‍රංශ බුද්ධිමත් චින්තකයෙකු වූ ඇන්ටොයින් ඩෙස්ටට් ඩි ට්‍රේසි (Antoine Destutt de Tracy) මුලින්ම ‘දෘෂ්ටිවාදය’ (Ideology) යන යෙදුම භාවිතා කළ බව පිළිගෙන තිබේ. මෙම යෙදුමට නිශ්චිත අර්ථ දැක්වීමක් නොමැත. කෙසේ වෙතත්, දෘෂ්ටිවාදය පොදුවේ අදහස් සමස්තයක් ලෙස අර්ථ දැක්විය හැකිය. දේශපාලනයේ දී මතවාදයන් ඉතා වැදගත් වන බැවිනි. දෘෂ්ටිවාදය’ යනු කුමක්ද? වෙනත් චින්තන ක්‍රමවලට වඩා වෙනස් වූ දෘෂ්ටිවාදී චින්තනයක් තිබේද? යන්න විමසා බැලිය යුතුය. දෘෂ්ටිවාදය යන පදය ප්‍රථම වරට ප්‍රංශ විප්ලවය තුළ ඇති වූ අතර ඉන් පසුව වෙනත් අර්ථයන් ගෙන ඇත. පොදුවේ ගත් කල දෘෂ්ටිවාදය අර්ථවත් ලෙස හෝ අවිඥානිකව අදහස්, විශ්වාසයන් සහ ආකල්ප සමූහයක් ලෙස අර්ථ දැක්විය හැකිය. සාමාන්‍යයෙන් දෘෂ්ටිවාදය යන යෙදුම ආර්ථික හා දේශපාලන න්‍යායන්ට බලපෑම් කළ හැකි පුද්ගලයෙකු හෝ පිරිසක් විසින් පිළිගන්නා සම්මත සම්මත විශ්වාසයන් සහ සාරධර්ම නිර්වචනය කිරීමට යොදා ගනී. මෙම උපකල්පනවලට සත්‍ය පදනමක් නොතිබිය හැකිය. දෘෂ්ටිවාදය යන පදය විවිධ ක්ෂේත්‍රවල භාවිතා වේ. නිදසුනක් වශයෙන්, දේශපාලන ක්ෂේත්‍රය තුළ එය දේශපාලන විශ්වාස පද්ධති යොමු කිරීම සඳහා භාවිතා කරන අතර ආර්ථික පසුබිම තුළ මෙම යෙදුම ආර්ථික විශ්වාස පද්ධති යොමු කිරීම සඳහා භාවිතා කර ඇත. අපි දැන් නැවතත් ආගමික යුද්ධ යුගයක සිටිමු, නමුත් ආගම දැන් හඳුන්වනු ලබන්නේ “දෘෂ්ටිවාදයක්” යනුවෙනි. මෙය බර්ට්‍රන්ඩ් රසල් විසින් ඔහුගේ දර්ශනය සහ දේශපාලනය, ජනප්‍රිය නොවන රචනා පොතේ සඳහන් කර ඇත. දෘෂ්ටිවාදයන් බල ව්‍යුහයන් සමඟ සම්බන්ධ වේ. දේශපාලනයේදී සිදුවන්නේ බලය ලබා ගැනීම පිණිස කටයුතු කිරීමයි. ඔවුන් එම බලය අත්පත් කරගත් පසු ඔවුන් කරන සියලුම දෙයට ඔවුන්ගේ දෘෂ්ටිවාදය සහ එවකට පැවති සමාජ, ආර්ථික සහ දේශපාලන තත්වයන් යොදාගනු ලැබේ. බොහෝ අවස්ථාවල බලයට ඒම සඳහා ද දෘෂ්ටිවාදී මත යොදා ගනී. බලය භාවිතා කිරීම සෑම විටම සිදු වන්නේ දෘෂ්ටිවාදීමය රාමුවක් තුළ ය.

දෘෂ්ටිවාදයක් යනු අදහස් එකතුවකි. සාමාන්‍යයෙන් සෑම දෘෂ්ටිවාදයකම හොඳම ආණ්ඩු ක්‍රමය (උදා: අත්තනෝමතිකත්වය හෝ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය) සහ හොඳම ආර්ථික ක්‍රමය (උදා: ධනවාදය හෝ සමාජවාදය) ලෙස සලකන දේ පිළිබඳ නිශ්චිත අදහස් අඩංගු වේ. දෘෂ්ටිවාදය දේශපාලන භාවිතයන් සහ ආයතන ආරක්ෂා කිරීම හෝ වෙනස් කිරීම අරමුණු කරගත් සාමූහික ක්‍රියාමාර්ග නිර්දේශ කිරීම සාධාරණීකරණය කිරීම හෝ අනුමත කිරීම සඳහා සේවය කරය.ිදෘෂ්ටිවාදය යන සංකල්පය අර්ථ දෙකක් යටතේ බෙදිය හැකිය. ඒවා නම්,

1. සමස්ත දේශපාලන චින්තනයන්හි අන්තර්ගත විවාදාත්මක දෘෂ්ටිවාදය

2. සමාජයීය සාධක (පවුල, ආගම ආදිය) තුළ අන්තර්ගත විවාදාත්මක දෘෂ්ටිවාදය

අප ජීවත්වීමට භාවිතා කරන ආකෘති සහ රාමු සහ අප විසින් සිදුකරන සෑම දෙයකම සවිඥානකත්වයේ බලපෑම් දෘෂ්ටිවාදය යන යෙදුමේ අර්ථයට ඇතුළත් කළ හැකි බව සඳහන් කළ යුතුය. සමාජවාදය, ලිබරල්වාදය වැනි දේශපාලන අදහස් සහ විශ්වාසයන් නිර්වචනය කිරීම සඳහා දෘෂ්ටිවාදය යන යෙදුම එදිනෙදා ජීවිතයේදී භාවිතා වේ. ධනවාදය, විවාහය සහ පුරුෂ උත්තරීතරභාවය වැනි ප්‍රමුඛ මතවාද කිහිපයක් දැකිය හැකිය. නිදසුනක් වශයෙන්, පුරුෂ ආධිපත්‍යය ප්‍රමුඛ දෘෂ්ටිවාදයක් ලෙස සැලකේ. එවැනි සමාජයන් පුරුෂයින් වඩාත්ම බලගතු තනතුරු සඳහා වඩාත් සුදුසු යැයි සිතන අතර තීරණ ගැනීමේ ක්‍රියාවලියේදී පුරුෂයින්ට ප්‍රමුඛතාවය දෙනු ලැබේ. දෘෂ්ටිවාදය යන පදය විවිධ සන්දර්භයන්ට අනුකූලව භාවිතා වේ. එය විශේෂයෙන් මාක්ස්වාදීන් විසින් භාවිතා කරනු ලැබේ.

දහනව වන ශතවර්ෂයේදී මාක්ස් දෘෂ්ටිවාදය පිළිබඳ සංකල්පය සැලකිය යුතු හා විවේචනාත්මක සංකල්පයක් බවට පත් කරයි. දෘෂ්ටිවාදය පිළිබඳ මාක්ස්වාදී සංකල්පය ආකාර දෙකකින් අර්ථ දක්වා ඇත. එක්අතකින් ඔහු ධනේශ්වර දෘෂ්ටිවාදී ක්‍රමයේ පැවැත්මට ඇති සම්බන්ධය අවධාරණය කරන අතර එම දෘෂ්ටිවාදය මිනිසුන්ගේ චින්තනය නොමග යවන ආකාරය පෙන්වා දෙයි. මාක්ස් දෘෂ්ටිවාදය ලෙස අර්ථ දැක්වුයේ පාලක පන්තිය විසින් නිර්මාණය කරන ලද ව්‍යාජ බොරු අදහස් සමස්තයයි. ෆ්‍රෙඩ්රික් එංගල්ස් විසින් මෙය හඳුන්වන ලද්දේ ව්‍යාජ විඥානය ලෙසයි. ව්‍යාජ ලෙස නිර්මාණය කරන ලද අදහස් විශ්වීය සත්‍යයන් ලෙස නිර්මාණය කර ඇතත්, පාලක පන්තිය එම අදහස් පතුරුවා හැරියේ ඔවුන්ගේ පන්තියට සහ එහි අවශ්‍යතාවන්ට සේවය කිරීම සඳහා බව අවධාරණය කළ යුතුය. එබැවින්, කම්කරුවන් ධනේශ්වර දෘෂ්ටිවාදාත්මක සිතුවිලි මගින් නොමඟ යවා ඇති නිසා ඔවුන්ට යථාර්ථ ඥානයට මංපෙත් අහුරා දමනු ලැබේ.

මාක්ස් පවසන පරිදි අධිපති පන්තියේ යුගය තුළ රජයන්නේ අධිපති පන්තියට අයත් සිතුවිලිය. එම සිතුවිලි පදනම් වී ඇත්තේ අධිපති පන්තියට ඇති භෞතික සම්බන්ධතා මත ය. එය ඔවුන්ගේ පන්ති ආධිපත්‍යයේ නිරූපණයයි. ඓතිහාසික භෞතිකවාදය තුළ මේ සම්බන්ධයෙන් මාක්ස් සහ එංගල්ස් විසින් ජර්මානු දෘෂ්ටිවාදය කෘතිය තුළ විස්තර කර ඇත. විඥානය හා යථාර්ථය අතර සම්බන්ධතාවය කොමියුනිස්ට් සමාජය තුළ සමතුලිත වේ. මාක්ස් පවසන පරිදි විඥානය යම් යම් අදහස්, සිතුවිලි, සංකල්පීය හා රාමු මගින් යටපත් කර ඇත. මාක්ස් මෙය හැඳින්වූයේ ධනේශ්වර දෘෂ්ටිවාදය ලෙස ය. ධනවාදය සම්බන්ධයෙන් ගත් කල එය පදනම් වන්නේ නිෂ්පාදන ක්‍රමය මත ය. ධනය නිෂ්පාදනය කරනු ලබන්නේ වෙළඳපොළට නිපදවන වෙළඳ භාණ්ඩ මගිනි. මෙම නිෂ්පාදන ක්‍රියාවලියේදී කම්කරුවන් තම ශ්‍රම ශක්තිය විකුණති. ශ්‍රමය සුරාකෑම තුළින් නිෂ්පාදනයට අතිරේක අගයක් එකතු වේ. මෙය අතිරික්ත වටිනාකම ලෙස හැඳින්වේ. සේවකයාට නොගෙවන මෙම අතිරික්ත ශ්‍රමය ධනවාදී ක්‍රමය විසින් සඟවයි.

ධනපතියන්ට මෙය සැඟවීමට අවශ්‍ය වූ අතර ඔවුන්ට අවශ්‍ය වූයේ නිර්ධන පංතියේ නැගීමට බාධා කිරීමට ය. ඒ සඳහා ධනේශ්වර දෘෂ්ටිවාදය ධනේශ්වර සමාජය විසින් භාවිතා කරනු ලැබේ. නිර්ධන පංතිය ඇත්ත වශයෙන්ම ධනවාදී සමාජයේ ස්වභාවය තේරුම් ගන්නේ නම් ඔවුන් කළ යුත්තේ ධනවාදී සමාජය නිර්ධන පංතියේ බලය ආධිපත්‍යය දරන සමාජවාදී සමාජයක් බවට පරිවර්තනය කරන විප්ලවයකි. නිර්ධන පංතිය ධනවාදී සමාජයේ සූරාකෑමේ ස්වභාවය තේරුම් ගත්තද නිර්ධන පන්ති විප්ලවයට බාධාවක් කරන්නේ ම ධනවාදී දෘෂ්ටිවාදයයි. ඒ සඳහා,

- ධනවාදී දෘෂ්ටිවාදය මිනිසුන්ගේ ඇස් අන්ධ කර තිබීම

- කම්කරු පන්තිය පක්ශාගාත කිරීමේ උවමනාවෙන් සිටින දේශපාලන ව්‍යාපාර වල බලපෑම

-ඒ හරහා කම්කරු පන්ති විඥානය හිරිවට්ටා තිබීම බලපානු ලැබේ.

එය විශේෂ අවස්ථාවක් ලෙස මතු වූයේ මානව විඥානය මිනිසුන්ගේ දුරස්ථ අමානුෂික හා අර්ධ පැවැත්ම පිළිබිඹු කරන නමුත් එම පැවැත්මේ විකෘති නිරූපණයක් ලෙසය. ධනවාදී සමාජය දෘෂ්ටිවාදය තුළින් මානව විඥානය පාලනය කරයි. එය නිර්ධන පංතිය සිතන ආකාරය විකෘති කර ඇත. ධනවාදී දෘෂ්ටිවාදය නිර්ධන පංතිය ධනේශ්වර ක්‍රමය කම්කරුවන්ට සාධාරණ ලෙස සලකන බව විශ්වාස කිරීමටත් නිර්ධන පංතියන්ට ඔවුන්ගේ වැඩ සඳහා සුදුසු දේ ලබා දීමටත් හේතු වේ. යමෙකුට ධනවත් වීමට අවශ්‍ය නම් ඔවුන් අපේක්ෂා කළ දේ සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කළ යුතු බව ද එයින් කියැවේ. මේ දෘෂ්ටිවාදය පාලක පන්තිය විසින් සංවිධානය කරන අධ්‍යාපන පද්ධතිය තුළින් පාසල් දරුවන්ට බලයෙන් පටවනු ලැබේ. සම්පත් හිඟකම හේතුවෙන් මානව වර්ගයා දුකට පත්ව ඇති බව ඇතැම් අවස්ථාවල විෂය මාලා හරහා සමාජගත වුවද මෙම සම්පත් අවම වීම පිටුපස ඇතැම් රටවල්වල වාර්ෂික ධනය හා සමාන ධනයක් ලෝකයේ පොහොසත්ම පුද්ගලයන් කිහිප දෙනෙකු අත ගොනු වී තිබීම ඒ සඳහා බලපාන ආකාරය දරුවන්ට කියා දෙන්නේද යන්න ප්‍රශ්නාර්ථයකි.

එහෙත් සැඟවුණු අරමුණ ධනේශ්වර සමාජය තුළ රැඳී සිටීම සහ නිර්ධන පංති විප්ලවයට බාධා කිරීමයි. මාක්ස් විසින් සඳහන් කළ පරිදි සමාජයේ ප්‍රමුඛ දෘෂ්ටිවාදය එහි උපරි ව්‍යුහයේ කොටසක් වන අතර එය සමාජයේ පදනමේ මුදුනේ නිර්මාණය වේ. ඔහු මෙම පදය සමාජ ව්‍යුහය, විශ්වාසයන්, අදහස්, නීති ආදිය ඇතුළත් උපරි ව්‍යුහයට යොමු කරයි. ප්‍රධාන වශයෙන් දෘෂ්ටිවාදය යන සංකල්පය ව්‍යුත්පන්න වී ඇත්තේ උපරි ව්‍යුහයේ යෝජනා ක්‍රමයෙන් ය. ඔහුට අනුව ධනේශ්වර සමාජය හා දෘෂ්ටිවාදය අතර සමීප සම්බන්ධතාවයක් ඇති බැවින් ධනේශ්වර සමාජය තුළ දෘෂ්ටිවාදය ධනේශ්වර පංතිය විසින් ඔවුන්ගේ මනාපයන් අනුව නිර්මාණය කර ඇත.

නිර්ධන පංතිය ධනේශ්වර පංතිය විසින් ඔවුන්ගේ ජීවන දැක්ම තුළින් යටපත් කරනු ලබන බව මාක්ස් පවසයි. එයින් අදහස් වන්නේ යමෙකු ධනවාදී සමාජයක ජීවත් වන අතර එම පුද්ගලයා ලෝකය දකින්නේ එම සමාජය බලාපොරොත්තුවක් ලෙස දකින විඥානයකින් නම් එය ධනේශ්වර සමාජය අපේක්ෂා කරන පෙළඹවීමේ සාධකය බවට පත්වේ. සාරාංශයක් ලෙස මාක්ස් විසින් පහත අර්ථ දැක්වීම් සඳහා දෘෂ්ටිවාදය යන පදය භාවිතා කර ඇති බව සඳහන් කළ හැකිය.

- ධනේශ්වර පංතිය නිර්ධන පංතිය මත පැටවූ මතවාදය

- සෑම පන්තියකම ඔවුන්ගේ පැවැත්ම ඇති මතවාද (එංගල්ස් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද්දකි)

මාක්ස් පවසන පරිදි සෑම පන්තියකටම තමන්ගේම මතවාදයක් ඇත. නිදසුනක් වශයෙන්, නිර්ධන පංතියට ඇති දෘෂ්ටිවාදය විප්ලවය සඳහා ඔවුන්ගේ මඟ පෙන්වීම වනු ඇත. ඒ අර්ථයෙන් ගත් කල ධනේශ්වර දෘෂ්ටිවාදය සහ නිර්ධන පංති දෘෂ්ටිවාදය යන දෙකම එකින් එක ඉදිරියට යයි. මූලික වශයෙන් කාල් මාක්ස් දෘෂ්ටිවාදය පන්ති අරගලයේ සන්දර්භය තුළ තැබීය. මාක්ස්ගෙන් පසුව මෙම පදය සමාජ සැකැස්මේ කොටසක් ලෙස විවිධ පුළුල් අර්ථයන් ලබා දී ඇත.

පාලක පන්තිය සහ නිර්ධන පංති කම්කරුවන් අතර අරගලය සමාජය ඉදිරියට ගෙන යන සමාජයේ චලනය වන බලය ලෙස ඔහු පිළිගත්තේය. නමුත් මාක්ස්ගේ බලය පිළිබඳ සංකල්පය සමඟ ඔහුට යම් සංකීර්ණතාවයක් තිබුණි. විප්ලව සහ ඒවායේ ප්‍රතිඵල තීරණය වන්නේ දෘෂ්ටිවාදයන්ගේ මට්ටම් අනුව බව ඔහු විශ්වාස කරයි. ඔහු පවසන්නේ පුරුෂයන් දෘෂ්ටිවාදයේ මට්ටමින් ව්‍යුහාත්මක ගැටුම් පිළිබඳ සවිඥානිකත්වය ලබා ගන්නා බවයි.

ග්‍රාම්ස්චි දෘෂ්ටිවාදය යන සංකල්පය වෙනුවට ආධිපත්‍යය’ යන සංකල්පය භාවිතා කළේය. ආධිපත්‍යය යන යෙදුමෙන් ඔහු අදහස් කර ඇත්තේ පාලක පන්තිය සිය බලය පවත්වා ගෙන යන ද්‍රව්‍යමය හා දෘෂ්ටිවාදාත්මක උපකරණවල සම්බන්ධතාවයයි. දෘෂ්ටිවාදය සහ ආධිපත්‍යය යන සංකල්පය අතර වෙනසක් ඇත. දෘෂ්ටිවාදය බලහත්කාරයෙන් පැනවිය හැකිය. නමුත් ආධිපත්‍යය යන සංකල්පය දෙස බලන විට එය ද දෘෂ්ටිවාදයේ කොටසකි. කෙසේ වෙතත් එය දෘෂ්ටිවාදයක් ලෙස මැනිය නොහැක. පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමය ආධිපත්‍ය බලය පිළිබඳ හොඳ උදාහරණයකි. පෙරී ඇන්ඩර්සන් පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමය විස්තර කර ඇත්තේ එය ධනවාදයේ දෘෂ්ටිවාදාත්මක උපකරණයේ කේන්ද්‍රස්ථානයක් ලෙස අර්ථ දැක්වීමෙනි. ආගමික ආයතන, මාධ්‍ය සහ දේශපාලන පක්ෂ එවැනි ආධිපත්‍ය පද්ධතිවල ප්‍රධාන කාර්යභාරයක් ඉටු කරන බව සඳහන් කළ යුතුය.

දෘෂ්ටිවාදය සහ දෘෂ්ටි විද්‍යාත්මක රාජ්‍ය උපකරණ Ideology and Ideological State Apparatus(1970) යනු අල්තුසර් විසින් ඔහුගේ දෘෂ්ටිවාදය පිළිබඳ සංකල්පය අවධාරණය කිරීම සඳහා ලියන ලද රචනාවකි. ඔහු රචනාව ආරම්භ කරන්නේ නිෂ්පාදනයේ කොන්දේසි සහ නිෂ්පාදන සම්බන්ධතා ලෙස අර්ථ දැක්විය හැකි ඵලදායී බලවේගයන් සමාජ ගොඩනැගීමට අවශ්‍ය බව පවසමිනි. නිෂ්පාදන කටයුතුවල තත්වය ප්‍රතිනිෂ්පාදනය කිරීම සහ නිෂ්පාදන සබඳතා ප්‍රතිනිෂ්පාදනය කිරීම රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය හරහා සිදු වේ. වෙනත් වචන වලින් කිවහොත් අල්තුසර් යෝජනා කරන්නේ දෘෂ්ටිවාදය යනු දෘෂ්ටිවාදය සමාජයට ගෙන එන උපාංග වන දෘෂ්ටිවාදී රාජ්‍ය උපකරණයේ ප්‍රතිඵලයක් බවයි. ඒවා පවුල, අධ්‍යාපනය, මාධ්‍ය, ආගම, සංස්කෘතිය සහ කලා ය. මාක්ස්වාදී න්‍යායට අනුව රාජ්‍ය යන්ත්‍රයේ ඇත්තේ රජය, පරිපාලනය, හමුදාව, පොලීසිය, උසාවි, බන්ධනාගාර යනාදිය පමණි. අල්තුසර් පසුව එය මර්දනකාරී රාජ්‍ය උපකරණ ලෙස හැඳින්වීය.

තවද, අල්තුසර් ආගමික මතවාදය ගැන කතා කරයි. ආගමික මතවාදය පුද්ගලයන්ට ආමන්ත්‍රණය කරයි. අල්තුසර් විසින් හඳුන්වා දී ඇති කරුණු හතරකට එය සාරාංශගත කළ හැකිය. එනම්, දෘෂ්ටිවාදයේ අනුපිටපත් දර්පණ ව්‍යුහය එකවරම සහතික කරයි: : පුද්ගලයන්. විෂයයන් ලෙස අන්තර්වාරණය කිරීම, ඔවුන් විෂයයට යටත් වීම, විෂයයන් අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් පිළිගැනීම සහ සියල්ල සැබවින්ම එසේ බවට නිරපේක්ෂ සහතිකය සහ විෂයයන් හඳුනා ගන්නා කොන්දේසිය මත ඒවා මොනවාද සහ ඒ අනුව හැසිරෙන්න යන්නයි. සාරාංශයක් ලෙස අල්තුසර් අවධාරණය කළේ දෘෂ්ටිවාදය ක්‍රියාත්මක වන්නේ දෘෂ්ටිවාදී රාජ්‍ය උපකරණ (නීතිය, දේශපාලන ක්‍රමය, ආයතනික ආගම) හරහා බවයි. අප විශ්වාස කරන හෝ ඉටු කරන දේවල් දෘෂ්ටිවාදාත්මක ය. අපගේ අභිමතය පරිදි අප කටයුතු කරන බව අප විශ්වාස කළද එය ඇත්ත වශයෙන්ම පිටුපසින් දිව යන්නේ මර්දනකාරී රාජ්‍ය උපකරණ (පොලිසිය, බන්ධනාගාර සහ බන්ධනාගාර) ය.

වෙන කවරදාකටත් වඩා සමකාලීන යුරෝපීය දේශපාලන චින්තනයට බලපා ඇති බැවින් ග්‍රාම්ස්චිගේ චින්තනය' සමකාලීන ලෙස සැලකිය හැකිය. නිදසුනක් වශයෙන් දේශපාලනය හා බලය පිළිබඳ ඔහුගේ අදහස්, බුද්ධිමතුන්ගේ කාර්යභාරය, දෘෂ්ටිවාදය, පන්ති අරගලය, සංස්කෘතිය සහ දේශපාලනය සමකාලීන යුරෝපීය දේශපාලන චින්තනයට සමකාලීන බලපෑම් සහිත අදහස් ලෙස සැලකේ. ඔහු ආර්ථිකය කෙරෙහි වැඩි අවධානයක් යොමු නොකළ නමුත් දේශපාලනය, සංස්කෘතිය හා මතවාදය පිළිබඳව ලිවීය. රැම්ස්චි මාක්ස්ගේ දෘෂ්ටිවාදය පිළිබඳ සංකල්පය විශ්ලේෂණය කරන අතරම මාක්ස්වාදී දර්ශනයේ ඍණාත්මක අර්ථයක් ලබා දීම නිසා එය විවේචනය කළේය.

ග්‍රාම්ස්චි පවසන පරිදි අධිකාරය සහ බලහත්කාරය පාලනය කිරීමේ ක්‍රම දෙකකි. මර්දනය භාවිතා කරමින් පාලක ක්‍රමයක් සැකසීමට නොහැකි වනු ඇතැයි ග්‍රාම්ස්චි පවසයි. සිවිල් වැසියන්ගේ මනස දෘෂ්ටිවාදාත්මකව ජය ​​ගත යුතුය. කිසියම් රජයක් දෘෂ්ටිවාදාත්මකව හා අඩු මර්දන බලය භාවිතා කරමින් බලය ලබාගෙන තිබේ නම් එය බලය ඇති පාලක පද්ධතියක් ලෙස හැඳින්වේ. එබැවින් මහජන මතයක් සැකසීමේදී කේන්ද්‍රීය උමතුව වන්නේ දෘෂ්ටිවාදය ය. පාලක පද්ධතියක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා බලහත්කාර බලය යොදාගෙන තිබේ නම් ඒ සමඟ සම්බන්ධ වන පුද්ගලයින් මර්දනකාරී වස්තූන් (හමුදාව, පොලිසිය) මත සත්‍ය විය යුතුය. වැදගත්ම දෙය වන්නේ පාලක පන්තිය යටපත් කිරීමේ උපකරණ මත දෘෂ්ටිවාදාත්මක අධිකාරියක් යෙදවිය යුතු බවයි.වර්තමාන අධ්‍යනයන් තුළ මෙම දෘෂ්ටිවාදය යන යෙදුම යෙදීම ප්‍රධාන වශයෙන් දේශපාලන ක්ෂේත්‍රය තුළ සිදු වේ.

සෑම දේශපාලන චින්තනයක්ම පාහේ මතවාදයක් මත පදනම් වන බව සඳහන් කළ යුතුය. අප විශ්වාස කරන සෑම දෙයක්ම පිටුපස දෘෂ්ටිවාදයක් ඇති බව සත්‍යයකි. එබැවින් දෘෂ්ටිවාදය පිළිබඳ ඔවුන්ගේ අදහස් මාක්ස්ගේ මතයට වඩා වෙනස් ය. සංස්කෘතික ආධිපත්‍යය වැනි නව යෙදුම් ඔවුන් විසින් නිර්මාණය කරන ලදී. සමකාලීන දේශපාලනය තුළ දෘෂ්ටිවාදයේ ඔට්ටුවක් තිබීම නිරීක්ෂණය කළ හැකිය.

👨තාවකාලික කථිකාචාර්ය එන්.එම්. බුද්ධිනී කරුණාතිලක

දේශපාලනයේ පමණක් නොව වෙළඳපල, ශාස්ත්‍රීය හා වෙනත් ක්ෂේත්‍රවල දෘෂ්ටිවාදය ප්‍රමුඛ කාර්යභාරයක් ඉටු කරයි. එවැනි දේ තේරුම් ගැනීමට මාක්ස්වාදී දෘෂ්ටිවාදය භාවිතා කළ හැකිය.සමාජ අධ්‍යයනයන්හි දී දේශපාලන දෘෂ්ටිවාදයක් යනු සමාජ ව්‍යාපාරයක්, ආයතනයක්, පංතියක් හෝ විශාල කණ්ඩායමක සදාචාරාත්මක පරමාදර්ශ, මූලධර්ම, මිථ්‍යාවන් හෝ සංකේත සමූහයකි. එය සමාජය ක්‍රියා කළ යුතු ආකාරය පැහැදිලි කරන අතර යම් සමාජයක් සඳහා දේශපාලන හා සංස්කෘතික සැලැස්මක් ඉදිරිපත් කරයි. ප්‍රධාන වශයෙන් දෘෂ්ටිවාදයන් ගොඩනැගීමේ ශ්‍රී ලංකා දේශපාලනයේ ලක්ෂණයකි. දේශපාලන දෘෂ්ටිවාදයක් බොහෝ දුරට අවධානය යොමු කරන්නේ බලය වෙන් කරන්නේ කෙසේද සහ එය භාවිතා කළ යුත්තේ කුමක් සඳහා ද යන්න පිළිබඳව ය. සමහර දේශපාලන පක්ෂ යම් දෘෂ්ටිවාදයක් ඉතා සමීපව අනුගමනය කරන අතර අනෙක් ඒවා පුළුල් ආනුභාවයක් ලබා ගනී. දෘෂ්ටිවාද නිර්මාණය කිරීමෙන් මිනිසුන්ගේ අදහස් වෙනස් කළ හැකිය.

පෙර සඳහන් කළ පරිදි, දෘෂ්ටිවාදය බොහෝ විට 'යථාර්ථය’ විකෘති කරයි: එක් මිනිසෙකුගේ දෘෂ්ටිවාදය තවත් මිනිසෙකුගේ බොරුවකි.’ එසේ වුවද, සියලු‍ මතවාදයන් සමාන වලංගු භාවයක් ඇතැයි උපකල්පනය කිරීමේ උගුලට යමෙකු නොවැටිය යුතුය. ලෝකය අවබෝධ කර ගැනීමේ වැදගත් ක්‍රම ලෙස ඒවාට ගරු කළ යුතුය. තමාගේ දෘෂ්ටිවාදාත්මක මතවාදයන් පරික්ෂා කිරීමෙන් පොදුවේ දේශපාලනය සහ සමාජය තුළ භූමිකාව වඩාත්ව හොඳින් අවබෝධ කරගැනීමට හැකියාව ලැබෙනු ඇත.

ආශ්‍රිත ග්‍රන්ථ නාමාවලිය

Althusser, L. (2012). Ideology and Ideological State Apparatuses (Notes towards an Investigation). In S. Zizek (Ed.), Mapping Ideology (p. 348). Verso.

Althusser, L., &Balibar, E. (2009). Reading Capital (Radical Thinkers). (B. Brewster, Trans.) Verso.

Craig, E. (Ed.). (1998). Routledge Encyclopedia of Philosophy (Vol. 4). Routledge.

Hawkes, D. (1996). Ideology . New York: Routledge .

Marx, K. (2010). Capital: A Critique of Political Economy (Vol. 1). CreateSpace Independent Publishing Platform.

ඔබගේ අදහස් අපට එවන්න.